Από το τελευταίο διεθνές συνέδριο della Società Italiana di Psichiatria, μετά από μια έρευνα μιας ομάδας ψυχολόγων με οδηγό τον Tonino Cantelmi, ψυχίατρο και καθηγητή της Ψυχοπαθολογίας στο πανεπιστήμιο Gregoriana της Ρώμης, μέλος της εθνικής επιτροπής του Υπουργείου Υγείας, βγήκε η είδηση ότι μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια, ένα στα τέσσερα ζευγάρια θα γνωρίζεται μέσω internet . Ακριβώς όπως συνέβη στον Tom Hanks και στη Meg Ryan στην ταινία «You’ ve got mail” , οι οποίοι ερωτεύτηκαν χωρίς να έχουν συναντηθεί, γράφοντας μακροσκελή και παθιασμένα μηνύματα!
Συνέντευξη του καθηγητή Cantelmi
Πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι να ερωτεύονται μέσω internet χωρίς να έχουν συναντηθεί;
Είναι δυνατόν γιατί είναι πιο εύκολο να εξοικειωθούμε, όταν επικοινωνούμε με αυτό το μέσο το κάνουμε μ’ ένα τρόπο άμεσο και αστραπιαίο πιστεύοντας ότι προστατευόμαστε από μια «απόρρητη ταυτότητα». Στην νορμάλ ζωή υπάρχει ένα εμπόδιο: διστάζουμε να διηγηθούμε τις πιο απόκρυφες σκέψεις μας σ’ έναν άγνωστο. Από τη στιγμή που εξαφανίζεται αυτό το εμπόδιο, οι σχέσεις που ξεκινούν μέσω internet διεγείρουν δυνατά συναισθήματα στους ανθρώπους που εμπλέκονται.
Είμαστε συνηθισμένοι να σκεφτόμαστε το internet κυρίως για τα επαγγελματικά μας. Πως είναι να δυνατό να γίνει ένα μέσο κατάλληλο για να γεννηθεί μια ιστορία αγάπης;
Αυτή είναι μια λανθασμένη πεποίθηση. Μια πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι, ακόμα και στο γραφείο, ένα στα τέσσερα e-mails έχει προσωπικό περιεχόμενο. Το internet είναι ένα ισχυρό μέσο, παρουσιάζει μια ανοιχτή πόρτα, μια πρόσκληση προς το «ξεσκέπασμα» των πιο κρυφών μας σκέψεων. Αυτή η εξοικείωση οδηγεί τους ανθρώπους να γνωριστούν, να συναντηθούν ακόμη και να ξεκινήσουν μια ιστορία αγάπης.
Δυο άνθρωποι που βρίσκουν εναρμόνιση στο internet τελικά μπορεί να μην ταιριάζουν στην πραγματική ζωή;
Φυσικά ναι. Μόνο ένα στα δέκα ζευγάρια που γνωρίζονται στο internet καταφέρνει να ξεκινήσει μια αληθινή σχέση.
Γιατί τα υπόλοιπα εννιά ζευγάρια δεν τα καταφέρνουν;
Πρώτα απ’ όλα υπάρχει η φυσική έλξη: μπορεί δύο άνθρωποι να έχουν μοιραστεί διάφορες σκέψεις στο internet αλλά όταν συναντηθούν να μην υπάρξει η αμοιβαία φυσική έλξη. Αλλά υπάρχει μια πιο σημαντική δυσκολία.
Ποια δυσκολία;
Όταν ανοίγουμε ένα παράθυρο της καρδιάς μας σ’ ένα άλλο άνθρωπο, αυτός ο άνθρωπος θα προσπαθήσει να μας παρουσιάσει μια εικόνα του εαυτού του ιδανική και «τέλεια». Μέσα από τα μηνύματα του θα είναι τρυφερός και ευγενικός παρουσιάζοντας όλα τα χαρίσματα του. Μα η πραγματική ζωή είναι άλλο πράγμα: είναι φτιαγμένη από αναταραχές και καθημερινές συνήθειες. Εν συντομία: να ερωτευτείς μέσω internet είναι ένα δίκοπο μαχαίρι. Από τη μια ν’ ανταλλάζεις σκιρτήματα και συναισθήματα είναι πολύ εύκολο. Από την άλλη όμως ρισκάρουμε να ερωτευτούμε μια όψη του ανθρώπου και όχι το σύνολο του που αποτελείται και από ελαττώματα ή συνήθειες που δεν μας αρέσουν. Αυτό βάζει τα ζευγάρια σε κίνδυνο και δύσκολα θα καταφέρουν να κάνουν την σχέση να ωριμάσει.
Αυτό σημαίνει ότι αυτά τα ζευγάρια είναι καταδικασμένα να χωρίσουν;
Αυτό δεν είναι ένας κανόνας. Αλλά σ’ αυτά τα ζευγάρια το ρίσκο είναι μεγαλύτερο, γιατί μέσω internet είναι εύκολο να ερωτευτείς ένα συγκεκριμένο προτέρημα του άλλου και να πιστεύεις ότι ο χαρακτήρας του εξομοιώνεται με αυτό το προτέρημα. Ένα παράδειγμα: μπορείς να ερωτευτείς ένα άνθρωπο που γράφει ωραία ποιήματα, αλλά μετά ν’ ανακαλύψεις ότι αυτό είναι ένα δευτερεύον μέρος της φυσιογνωμίας του.
Επομένως εσείς μας συμβουλεύετε να προφυλασσόμαστε από αυτό το είδος γνωριμίας;
Το internet έχει γίνει ένα βασικό μέρος της ζωή μας. Αυτό που εισηγούμαι είναι να υπάρχει μια ισορροπημένη στάση: το internet μπορεί να είναι μια αφορμή για μια γνωριμία αλλά δεν πρέπει να γίνει το αποκλειστικό μέρος για ανταλλαγή τρυφερότητας. Οι υγιείς σχέσεις αναπτύσσονται στην πραγματική ζωή: μόνο έτσι θα μπορεί να δημιουργηθεί μια ώριμη σχέση.
Άρθρο από το εβδομαδιαίο περιοδικό "Dipiù" n.35
di Tommaso Varotti
