....κάπου δυο χιλιάδες χρόνια πριν...

"... χθες το βράδυ σ' ονειρεύτηκα πάλι.
Γλίστρησες μέσ' απ' τα βλέφαρα μου για στερνή φορά.
Η καρδιά μου τραγουδούσε κι εγώ πετούσα στα ουράνια.
Τώρα ο θάνατος δεν θα είναι πια πικρός.
Δεν θα πνιγώ στο σκοτεινό ποτάμι.
Κι όταν έρθει η ώρα αγαπημένε μου,
ίσως η θεά ακούσει την ικεσία μας
και κάνει τα πνεύματα μας να σμίξουν..."