Τρίτη, Φεβρουαρίου 22, 2005

κατάρευση....

Διάλεξες ένα δρόμο, τον ακολούθησες και στη πορεία κατάλαβες ότι κάτι δεν πάει σωστά.... κάνεις να γυρίσεις πίσω και βλέπεις "ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ", κάνεις να προχωρήσεις και βλέπεις "ΑΔΙΕΞΟΔΟ"... !!! Τι κάνεις? ΚΑΤΑΡΕΕΙΣ....
Κάθεσαι στη μέση του δρόμου και βλέπεις ένα δειλό δάκρυ να τρέχει... προσπαθείς να το σκουπίσεις και να πείσεις τον εαυτό σου ότι όλα είναι μια χαρά, αλλά δεν βρίσκεις τη δυναμή να το κάνεις... τι ζήτησες? κάποιον άνθρωπο να σε ακούσει, να σου μιλήσει... αλλά δεν υπάρχει κανείς, μόνη πάλι στην μέση του δρόμου σε βρίσκω να παρακαλείς το "θάνατο" να σε πάρει στην αγκαλιά του... περιμένεις αλλά και ο "θάνατος" σε εγκατέλειψε!!!! Βλέπω ποτάμι τα δάκρυα να τρέχουν τώρα και σε ακούω να λές "Μια στιγμή της ζωής είναι και αυτή, θα περάσει..."
Σηκώνεσαι, σκουπίζεις τα δάκρυα και προσπαθείς να βρείς μια διέξοδο.....
Θα τα καταφέρεις?

1 Comments:

Blogger Unknown said...

Κάθε διέξοδος πάντα μπροστά μας είναι. Ορίζοντας. Μην κοιτάς πίσω παρατεταμένα. Τόσο μόνο, όσο πρέπει για να θυμάσαι, να κοιτάς. Αλλιώς το παρελθόν γίνεται το παρόν και εξ αυτού κύκλος θανάσιμος. Μήτε τότε παρόν, μήτε και μέλλον απομένει.

9:32 π.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home